Ας θαυμάσουμε τον Ιωάννη το Βαπτιστή προπάντων εξαιτίας της ακόλουθης μαρτυρίας: «Ανάμεσα στα παιδιά των γυναικών, κανένας δεν υπερβαίνει τον Ιωάννη το Βαπτιστή» (Λκ 7,28), αξιώθηκε να υψωθεί σε τόση φήμη αρετής ώστε πολλοί να σκέπτονται ότι αυτός είναι ο Χριστός (Λκ. 3,15). Αλλά υπάρχει ακόμη πιο αξιοθαύμαστο: ο Ηρώδης ο τετράρχης έχοντας τη βασιλική εξουσία και ικανός να τον θανατώσει όταν το ήθελε. Αλλά διέπραξε μια άδικη πράξη και ενάντια στο Νόμο του Μωυσή παίρνοντας για γυναίκα τη γυναίκα του αδελφού του. Ο Ιωάννης χωρίς να τον φοβάται, και χωρίς να κάνει διάκριση προσώπων, χωρίς να υπολογίζει τη βασιλική εξουσία, χωρίς να φοβάται το θάνατο (…), χωρίς να κρύβει όλους αυτούς τους κινδύνους, επέπληξε τον Ηρώδη με την ελευθερία των προφητών, και τον επέπληξε για το γάμο του. Φυλακισμένος γι αυτή την αυθάδεια, δεν ασχολείται ούτε με το θάνατο, ούτε για μια κρίση αβέβαιης κατάληξης, αλλά, μέσα από τις αλυσίδες του, οι σκέψεις του πήγαιναν στο Χριστό που ανάγγελλε.
Μην μπορώντας να πάει να τον συναντήσει προσωπικά, στέλνει τους μαθητές του για να πληροφορηθεί: «Είσαι εκείνος που πρόκειται να έλθει ή να περιμένουμε έναν άλλο;» (Λκ. 7,19) Σημειώσετε, ότι ακόμη και μέσα από τη φυλακή του, ο Ιωάννης δίδασκε. Ακόμη και στη φυλακή ο Ιωάννης εκπλήρωνε το καθήκον του, του δασκάλου και δίδασκε τους μαθητές του με συνομιλίες περί Θεού. Με αυτές τις συνθήκες, το πρόβλημα του Ιησού τίθεται, και ο Ιωάννης του στέλνει μερικούς μαθητές του. (…)
Οι μαθητές επιστρέφουν και αναφέρουν στο δάσκαλό τους αυτά που ο Σωτήρας τους επιφόρτισε να του αναγγείλουν. Η απάντηση αυτή είναι για τον Ιωάννη ένα όπλο για να αντιμετωπίσει τον αγώνα, πεθαίνει με τη βεβαιότητα και με γενναιότητα καρδιάς αφήνει να τον αποκεφαλίζουν, βεβαιωμένος από το λόγο του Κυρίου του ίδιου ότι εκείνος στον οποίο πίστευε ήταν αληθινά ο Υιός του Θεού. Αυτή υπήρξε η ελευθερία του Ιωάννη του Βαπτιστή, αυτή υπήρξε η τρέλα του Ηρώδη ο οποίος, στα πολλά κρίματά του, πρόσθεσε πριν τη φυλάκιση και ύστερα το φόνο του Ιωάννη του Βαπτιστή.
↧