Όπως το λίπος του ζώου που ξεχωρίζεται για τη θυσία κοινωνίας, έτσι διαλέχτηκε ο Δαβίδ ανάμεσα στους Ισραηλίτες.
Με τα λιοντάρια έπαιζε σαν να 'ταν κατσικάκια, με τις αρκούδες σαν να 'ταν πρόβατα μικρά.
Στα νιάτα του σκότωσε το γίγαντα κι έπλυνε την ντροπή του λαού, όταν το χέρι σήκωσε με το λιθάρι της σφεντόνας και γκρέμισε την αλαζονεία του Γολιάθ.
Ζήτησε τη βοήθεια του Κυρίου, του Υψίστου, κι αυτός του έδωσε δύναμη στο χέρι του για να σκοτώσει έναν δυνατό πολεμιστή και ν' ανυψώσει του λαού του το φρόνημα.
Έτσι τον τίμησαν σαν να 'χε κατατροπώσει μυριάδες, και τον ύμνησαν για τις ευλογίες που του έδωσε ο Κύριος, προσφέροντάς του το διάδημα της δόξας.
Σάρωσε τους γύρω εχθρούς, τούς αντιπάλους του τους Φιλισταίους εκμηδένισε, και σύντριψε τη δύναμή τους ως τα σήμερα.
Σε όλα τα έργα του έδινε ευχαριστία στον Άγιο, τον Ύψιστο, με δοξολογίες· μ' όλη του την καρδιά έψελνε ύμνους κι αγάπησε τον Πλάστη του.
Έβαλε μουσικούς μπροστά στο θυσιαστήριο, για να γλυκαίνουν τους ύμνους με της μουσικής τούς ήχους.
Έδωσε στις γιορτές μεγαλοπρέπεια και όρισε τις καθιερωμένες εορτάσιμες με κάθε λεπτομέρεια, ώστε να υμνείται τ' άγιο όνομα του Κυρίου, και στο αγιαστήριό του ν' αντηχούν απ' το πρωί οι μουσικές.
Ο Κύριος έσβησε τις αμαρτίες του και τον κραταίωσε για πάντα κι έκανε μαζί του συμφωνία, ότι για πάντα ένας απ' τους απογόνους του θα είναι βασιλιάς στο δοξασμένο θρόνο του Ισραήλ.
Το Δαβίδ τον διαδέχτηκε ένας γιος του σοφός, που χάρη στον πατέρα του έζησε ευτυχισμένος.
Ο Σολομών βασίλεψε σε ειρηνική περίοδο και ο Θεός τού εξασφάλισε ειρήνη στα σύνορά του ολόγυρα· έτσι μπόρεσε κι έχτισε ένα ναό, όπου τ' όνομα του Κυρίου να λατρεύεται κι εκεί του ετοίμασε ένα θυσιαστήριο αιώνιο.
↧