Ο Ιησούς βγήκε από τον Ισραήλ… «Βγαίνοντας από εκεί, ο Ιησούς μπήκε στην περιοχή της Τύρου» Μτ. 15,21), όνομα που σημαίνει «συγκέντρωση των Εθνών». Αυτό σημαίνει ότι, ανάμεσα στους κατοίκους αυτής της περιοχής, εκείνοι που θα πίστευαν θα μπορούσαν να σωθούν, όταν θα είχαν βρει. Πράγματι, δώσε σημασία σ’ αυτά τα λόγια: «Ιδού, μια γυναίκα, μια Χαναναία, βγαίνοντας από αυτή την περιοχή, έβγαλε κραυγές λέγοντας: «Ελέησέ με, Κύριε, Υιέ του Δαβίδ, η κόρη μου τυραννιέται από τον δαίμονα» (εδ. 22). Κατά τη γνώμη μου, αν δεν είχε βγει από αυτή την περιοχή, δεν θα κατόρθωνε να φωνάξει στον Ιησού αυτές τις κραυγές «μιας μεγάλης πίστης», όπως έδωσε ο ίδιος μαρτυρία (εδ. 28).
«Σε αναλογία με την πίστη της» (Ρωμ. 12,6), βγαίνει κανείς από την περιοχή των εθνών… πρέπει να πιστέψουμε ότι καθένας από εμάς, ως αμαρτωλός, βρίσκεται στην περιοχή της Τύρου ή της Σιδώνας, ή του Φαραώ και της Αιγύπτου ή ακόμη από μια οποιαδήποτε ξένη χώρα στην κληρονομιά του Θεού. Αλλά όταν ο αμαρτωλός εγκαταλείπει το κακό, επιστρέφοντας στο καλό, βγαίνει από αυτές τις περιοχές όπου βασιλεύει η αμαρτία: και τρέχει προς τις περιοχές που ανήκουν στο Θεό…
Παρατήρησε ακόμη αυτού του είδους πορεία του Ιησού προς τη συνάντηση με τη γυναίκα από τη Χαναάν. Διότι φαίνεται να κατευθύνεται προς την περιοχή της Τύρου και της Σιδώνας… Οι δίκαιοι κατευθύνονται προς τη Βασιλεία των ουρανών, και προς την ανύψωση του Βασιλείου του Θεού, αλλά οι αμαρτωλοί είναι προδιατεθειμένοι στην κατάπτωση της κακίας τους… Η Χαναναία, εγκαταλείποντας αυτή την περιοχή, εγκατάλειπε την προδιάθεσή της προς την κατάπτωση, όταν έβγαζε αυτές τις κραυγές και έλεγε: «Ελέησέ με, Κύριε, Υιέ του Δαβίδ»… Όλες οι θεραπείες που ο Ιησούς έκανε, όπως το αφηγούνται οι ευαγγελιστές, πραγματοποιήθηκαν τότε, πραγματοποιήθηκαν με τη δύναμη του Ιησού, γιατί δεν υπάρχει εποχή κατά την οποία αυτά που αναφέρθηκαν, να μην έχουν πραγματοποιηθεί, ενώ εκείνοι που τα έβλεπαν όλα αυτά αποκτούσαν την πίστη. Αλλά αυτά τα γεγονότα είναι το σύμβολο εκείνων που πραγματοποιούνται με τη δύναμη του Ιησού, γιατί δεν υπάρχει εποχή κατά την οποία ό, τι γράφτηκε να μην έχει πραγματοποιηθεί, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.
↧