«Ο Ιησούς έβαλε σάλιο στα μάτια του, του επίθεσε τα χέρια και τον ρώτησε αν βλέπει τίποτα». Η γνώση είναι πάντοτε προοδευτική … Είναι στο τίμημα πολλού χρόνου και μακρόχρονης μάθησης που μπορούμε να φθάσουμε στην τέλεια γνώση. Στην αρχή, απομακρύνονται οι βρομιές, η τυφλότητα φεύγει, και τότε έρχεται το φως. Το σάλιο του Κυρίου είναι ένα τέλειο δίδαγμα: για να μπορεί κανείς να διδάσκει με τέλειο τρόπο, προέρχεται από το στόμα του Κυρίου. Το σάλιο του Κυρίου, που προέρχεται κατά κάποιο τρόπο από την ουσία του, είναι η γνώση, όπως ο λόγος του που προέρχεται από το στόμα του είναι φάρμακο …
«Βλέπω τους ανθρώπους, σαν δέντρα που βαδίζουν», βλέπω πάντοτε τη σκιά, αλλά όχι ακόμη την αλήθεια. Αυτό είναι το νόημα αυτού του λόγου: βλέπω κάτι στο Νόμο, αλλά δεν αντιλαμβάνομαι ακόμη το φως που λάμπει του Ευαγγελίου … «Και του έθεσε και πάλι τα χέρια στα μάτια και άρχισε να βλέπει, τόσο καλά που έβλεπε τα πάντα καθαρά.» Έβλεπε, λέω, όλα όσα βλέπουμε: έβλεπε το μυστήριο της Τριάδος, έβλεπε όλα τα ιερά μυστήρια που βρίσκονται στο Ευαγγέλιο … Κι εμείς επίσης τα βλέπομε, επειδή πιστεύουμε στο Χριστό που είναι το φως το αληθινό.
↧