Φίλε μου, ας πάρουμε την ομοιότητα εκείνου που μας δίνει τη ζωή. Ενώ ήταν πλούσιος, έγινε φτωχός από επιλογή. Ενώ ήταν υψηλά ιστάμενος, ταπείνωσε το μεγαλείο του. Ενώ κατοικούσε τα ύψη, δεν είχε που να ακουμπήσει την κεφαλή του. Ενώ πρόκειται να έλθει πάνω στα σύννεφα, ανέβηκε σ’ ένα γαϊδούρι για να εισέλθει στην Ιερουσαλήμ. Ενώ ήταν Θεός, και Υιός Θεού, πήρε την ομοιότητα του δούλου.
Εκείνος που είναι η ανακούφιση όλων των πόνων, κουράστηκε από την πορεία του δρόμου. Εκείνος που είναι η πηγή που καταπραΰνει τη δίψα, ζήτησε νερό για να ξεδιψάσει. Εκείνος που είναι ο κορεσμός που χορταίνει την πείνα μας, πείνασε ότι νήστευε στην έρημο και αντιμετώπισε τον πειρασμό. Εκείνος που είναι ο άγρυπνος φύλακας, κοιμήθηκε και ξάπλωσε στη βάρκα στη μέση του πελάγους. Εκείνος που υπηρετείται στη σκηνή του Πατέρα του, άφησε να τον υπηρετήσουν οι άνθρωποι. Εκείνος που είναι ο γιατρός όλων των άρρωστων ανθρώπων, τα χέρια του τρυπήθηκαν από τα καρφιά. Εκείνος που είναι το στόμα που αναγγέλλει καλές ειδήσεις, του δώσανε χολή να πιει. Εκείνος που δεν έκανε κακό ούτε έβλαψε κανένα, χτυπήθηκε με μαστίγιο και δέχτηκε προσβολές. Εκείνος που κάνει να ζήσουν όλοι οι νεκροί, παραδόθηκε ο ίδιος στο θάνατο του σταυρού.
Εκείνος που μας ζωοποιεί υπέμεινε όλες αυτές τις ταπεινώσεις, ας ταπεινωθούμε κι εμείς, φίλοι μου.
(Βιβλικές παραπομπές: 2 Κορ. 8,9; Φιλ. 2,6-8; Mτ 8,20; Δαν. 7,13; Mτ 26,64; Ιω. 12,14-15; Φιλ 2,7; Ιω. 4,6; Ιω. 6,7; Mτ 4,2; Ψ. 121,4; Mτ 8,24; Ψ. 49,4; Ψ. 69,22; Mτ 27,34)
↧