Σπείρετε σε πλαίσια δικαιοσύνης, λέει ο Κύριος, και αποκομίσετε την ελπίδα της ζωής». Δεν σε παραπέμπει στην τελευταία ημέρα, όπου τα πάντα θα σου δοθούν αληθινά και όχι απλά στην ελπίδα, μιλάει για το παρόν. Βέβαια, η χαρά μας θα είναι μεγάλη, η ευτυχία μας απεριόριστη, όταν θα αρχίσει η αληθινή ζωή. Αλλά ήδη η ελπίδα μιας τόσο μεγάλης χαράς, δεν μπορεί να είναι χωρίς χαρά. «Χαίρετε στην ελπίδα» λέει ο απόστολος Παύλος (Ρωμ. 12,12). Και ο Δαβίδ δεν λέει ότι θα είναι μέσα στη χαρά αλλά ότι υπήρξε η ημέρα κατά την οποία ήλπιζε ότι θα μπει στην οικία του Κυρίου (Ψ. 121,1). Δεν κατείχε ακόμη τη ζωή, αλλά ήδη είχε θερίσει την ελπίδα της ζωής. Και αποκτούσε την εμπειρία της αλήθειας της Γραφής που λέει όχι μόνο η ανταμοιβή αλλά « η ελπίδα των δικαίων είναι γεμάτη χαρά» (Παρ. 10, 28) Αυτή η χαρά δημιουργείται μέσα στην ψυχή εκείνου που έσπειρε με δικαιοσύνη, με την πεποίθηση που έχει ότι οι αμαρτίες του συγχωρήθηκαν. (…)
Όποιος από εσάς, μετά την πικρή αρχή της μεταστροφής, έχει την ευτυχία να νοιώσει ανακούφιση με την ελπίδα των αγαθών που περιμένει (…) θέρισε από τώρα τον καρπό των δακρύων του. Είδε το Θεό και τον άκουσε να λέει: «Δώστε του τους καρπούς των έργων του» (Παρ. 31,31). Πως εκείνος που «γεύτηκε και είδε πόσο ο Κύριος είναι πράος» (Ψ.33,9) δεν θα έχει δει το Θεό; Ο Κύριος Ιησούς παρουσιάζεται πολύ πράος σε όποιον δέχεται από εκείνον όχι μόνο την άφεση των παραπτωμάτων του, αλλά επίσης το δώρο της αγιοσύνης και, ακόμη περισσότερο, την υπόσχεση της αιώνιας ζωής. Μακάριος εκείνος που ήδη έχει πετύχει παρόμοια συγκομιδή. (…) Ο προφήτης λέει αλήθεια: «Όσοι σπέρνουν με δάκρυα, θα θερίσουν με χαρά» (Ψ. 125,5). Κανένα όφελος ούτε γήινη τιμή θα μας παρουσιαστεί πάνω από την ελπίδα μας και από τη χαρά του να ελπίζουμε, στο εξής ριζωμένα μέσα στις καρδιές μας: «Η ελπίδα δεν ξεγελάει, διότι η αγάπη του Θεού ξεχύθηκε μέσα στις καρδιές μας από το Άγιο Πνεύμα που μας έχει δοθεί» (Ρωμ. 5,5).
↧