«Είμαι περιπλανώμενος όπως ένα πρόβατο που χάθηκε: έλα να αναζητήσεις το δούλος σου» (Ψ. 118,176). Κύριε είμαι το κακόμοιρο πρόβατο που χάθηκε τρέχοντας πίσω από ικανοποιήσεις που αρέσουν ή προτιμώ. Αλλά εσύ, που είσαι ταυτόχρονα Βοσκός και Αμνός, ήλθες από τον ουρανό για να με σώσεις, θυσιαζόμενος πάνω στο σταυρό όπως ένα θύμα για την εξαγορά των αμαρτιών μου: «Ιδού ο Αμνός του Θεού που παίρνει πάνω του την αμαρτία του κόσμου». Αν, λοιπόν, επιθυμώ να διορθωθώ, τι πρέπει να φοβάμαι;… «Ιδού ο Θεός της απελευθέρωσής μου, έχω εμπιστοσύνη και δεν φοβάμαι» (Ησ.12,2). Εσύ προσφέρθηκες σ’ εμένα: για να μου εμπνέεις εμπιστοσύνη, μπορούσες να μου δώσεις μια μεγαλύτερη απόδειξη της ευσπλαχνίας σου; Αγαπητό Παιδί! Πόσο μετανιώνω που σε πρόσβαλα! Σε έκανα να κλάψεις μέσα στο στάβλο της Βηθλεέμ, αλλά γνωρίζω ότι ήλθες να με αναζητήσεις. Γι αυτό πέφτω στα πόδια σου, και παρόλη την δυστυχία και την ταπείνωση μέσα στην οποία σε βλέπω μέσα στη πάχνη και πάνω στα άχυρα, σε αναγνωρίζω ως Βασιλιά μου και υπέρτατο Διδάσκαλο. Κατανοώ το νόημα των δακρύων σου, τα τόσο τρυφερά, που με καλούν να Σε αγαπώ, αναζητούν την καρδιά μου. Πάρε την ω Ιησού, σήμερα βρίσκομαι στα πόδια σου για να σου την προσφέρω. Άλλαξέ την, θέρμανέ την εφόσον ήλθες από τον ουρανό για να φλογίσεις τις καρδιές με την αγία αγάπη σου. Σε ακούω να μου λες από την πάχνη: «Να αγαπάς το Θεό με όλη την καρδιά σου» (Μτ. 22,37 και Δευτ. 6,5). Και εγώ σου απαντώ: «Ιησού μου, αν δεν σε αγαπώ, Εσένα τον Κύριό μου και Θεό μου, ποιον να αγαπήσω;»
↧