Η πιο μεγάλη απόδειξη εμπιστοσύνης στην αγάπη του Χριστού βρίσκεται στο θάνατό του για τον άνθρωπο. Αν δίνω τη ζωή μου για τους φίλους μου είναι η πιο μεγάλη απόδειξη αγάπης (Ιω. 15,13), ο Ιησούς πρόσφερε τη δική του για όλους, ακόμη και για εκείνους που ήταν εχθροί, για να μεταμορφώσει την καρδιά τους. Ιδού γιατί, κατά τους ευαγγελιστές, το βλέμμα της πίστεως κορυφώνεται την ώρα του σταυρού, ώρα κατά την οποία λαμπρύνονται το μεγαλείο και το μέγεθος της θεϊκής αγάπης. Ο Άγιος Ιωάννης τοποθετεί εδώ την επίσημη μαρτυρία του όταν, με τη Μητέρα του Ιησού, κοίταζε με δέος, «εκείνος που είχαν τρυπήσει» (Ιω. 19,37 Ζαχ. 12,10). «Εκείνος που είδε, δίνει μαρτυρία ώστε κι εεσείς επίσης να πιστέψετε, η μαρτυρία του είναι αληθινή, και ο Θεός γνωρίζει ότι λέει την αλήθεια» (Ιω. 19,35)… Είναι ακριβώς, θεωρώντας το θάνατο του Ιησού που η πίστη ενδυναμώνεται και λαβαίνει ένα ασύγκριτο φως, όταν αποκαλύπτεται ως πίστη από την ακλόνητη αγάπη του για εμάς, αγάπη που είναι ικανή να δεχτεί το θάνατο για να μας σώσει. Είναι δυνατό να πιστέψει κανείς σ’ αυτή την αγάπη, που δεν απέφυγε το θάνατο για να μας φανερώσει πόσο μας αγαπά, η ολοκλήρωσή της απομακρύνει κάθε υπόνοια και μας επιτρέπει να εμπιστευόμαστε απόλυτα στο Χριστό. Τώρα, κάτω από το φως της αναστάσεώς του, ο θάνατος του Χριστού αποκαλύπτει την πλήρη εμπιστοσύνη στην αγάπη του Θεού. Ως αναστημένος, ο Χριστός είναι «ο πιστός μάρτυρας, άξιος πίστης» (Απ. 1,5 και Εβρ. 2,17), στέρεο στήριγμα για την πίστη μας.
↧