Όσο και αν ζήσουμε, όταν μέσα στην τρέλα μας, όταν στρέφουμε το βλέμμα μας προς ό, τι αποδοκιμάζεται, ο Κύριος και Θεός μας, μας αγγίζει με τρυφερότητα και μας καλεί με μεγάλη χαρά, λέγοντας στην ψυχή μας: «Άφησε εκεί αυτό που αγαπάς, πολύ-αγαπημένο μου παιδί. Στρέψου προς εμένα, είμαι ό, τι επιθυμείς. Να χαίρεσαι για τον Σωτήρα σου και τη σωτηρία σου». Είμαι βέβαιος ότι η ψυχή ποτισμένη με τη χάρη θα έλθει και θα νοιώσει ότι ο Κύριός μας ενεργεί έτσι μέσα μας. Γιατί αν αυτό το έργο αφορά την ανθρωπότητα γενικά, κάθε άνθρωπος ξεχωριστά δεν αποκλείεται από αυτό… Επί πλέον, ο Θεός φωτίζει τη διάνοιά μου και μου διδάσκει στον τρόπο με τον οποίο ενεργεί τα θαύματα: «Είναι γνωστό ότι έκανα ήδη πολλά θαύματα, φωτεινά και υπέροχα, ένδοξα και μεγάλα. Αυτό που έκανα τότε, συνεχίζω να το κάνω ακόμη, και θα το κάνω και στο μέλλον». Γνωρίζουμε ότι κάθε θαύμα προηγείται από πόνο, αγωνία, και ανησυχίες. Είναι για να συνειδητοποιήσουμε την αδυναμία μας, και τις ανοησίες που διαπράττουμε εξαιτίας της αμαρτίας μας και στη συνέχεια να γίνουμε ταπεινοί και να στραφούμε προς το Θεό καλώντας τη βοήθεια του και τη χάρη του. Τα θαύματα παρουσιάζονται στη συνέχεια, προέρχονται από την παντοδυναμία, τη σοφία και την καλοσύνη του Θεού και αποκαλύπτουν τη δύναμή του και τις χαρές του ουρανού, όσο αυτό είναι δυνατό σ’ αυτή τη περαστική ζωή. Έτσι η πίστη μας ενισχύεται και η ελπίδα μας μεγαλώνει με την αγάπη. Είναι ο λόγος για τον οποίο αρέσει στο Θεό να είναι γνωστός και δοξασμένος με τα θαύματα. Επιθυμεί να μην είμαστε καταπιεσμένοι από τη θλίψη και τις φουρτούνες που πέφτουν πάνω μας, συνβαίνει πάντοτε έτσι πριν από τα θαύματα!
↧