Βιώνομαι μια περίοδο κρίσης που αγγίζει διάφορους τομείς της ύπαρξης, όχι μόνο την οικονομία, το χρηματιστήριο, την ασφάλεια της διατροφής, το περιβάλλον, αλλά επίσης το βαθύτερο νόημα της ζωής και των βασικών αξιών που μας εμψυχώνουν. Η ανθρώπινη συνύπαρξη σημειώνεται, και αυτή, με εντάσεις και αψιμαχίες που επιφέρουν αστάθεια και δυσκολία να βρεθεί ένα δρόμος ειρήνης σταθερής. Μέσα σ’ αυτή την περίπλοκη κατάσταση, όπου ο ορίζοντας του παρόντος και του μέλλοντος, φαίνονται να απειλούνται από απειλητικά σύννεφα, και είναι ακόμη πιο επείγον να φέρουμε με κουράγιο στην καρδιά κάθε πραγματικότητας, το Ευαγγέλιο του Χριστού, που αποτελεί μια αναγγελία ελπίδας, συμφιλίωσης, κοινωνίας, μια αγγελία της εγγύτητας του Θεού, της ευσπλαχνίας του, της σωτηρίας του, μια αγγελία του γεγονότος ότι η δύναμη της αγάπης του θεού είναι ικανή να νικήσει τα σκοτάδια του κακού και να οδηγήσει στο δρόμο του καλού. Ο άνθρωπος της εποχής μας έχει ανάγκη από ένα βέβαιο φως που να φωτίζει το δρόμο του που η συνάντηση με το Χριστό είναι η μόνη που μπορεί να φέρει. Ας φέρουμε σ’ αυτό τον κόσμο, με τη μαρτυρία μας, με αγάπη, την ελπίδα που δίνει η πίστη! Ο ιεραποστολικός χαρακτήρας της Εκκλησίας δεν είναι προσηλυτισμός αλλά μια μαρτυρία ζωής που φωτίζει την πορεία, που φέρνει την ελπίδα και την αγάπη. Η Εκκλησία – το επαναλαμβάνω – δεν είναι μια οργάνωση συμπαράσταση, μια επιχείρηση, αλλά μια κοινότητα προσώπων που εμπνέονται από την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος , οι οποίοι έζησαν και ζουν την εντύπωση που επιφέρει η συνάντηση με το Χριστό και επιθυμούν να μοιραστούν αυτή την εμπειρία βαθιάς χαράς, να μοιραστούν το μήνυμα σωτηρίας που έφερε ο Κύριος. Είναι ακριβώς το Άγιο Πνεύμα που οδηγεί την Εκκλησία σ’ αυτό το δρόμο. Θα ήθελα να σας ενθαρρύνω όλους να γίνετε φορείς της Καλής Είδησης του Χριστού
↧