Το να γεμίσει κανείς τον κόσμο με φως, το να είναι αλάτι και φως : έτσι ο Κύριος περιέγραψε την αποστολή των μαθητών του. Για να φέρουν στα πέρατα της γης την καλή είδηση της αγάπης του Θεού. Είναι σ’ αυτό που κάθε χριστιανός οφείλει να αφιερώσει τη ζωή του, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Και ακόμη περισσότερο, πρέπει να μας κατατρώει η επιθυμία να μην μείνουμε μόνοι, οφείλουμε να παρακινούμε και τους άλλους να συμβάλλουν σ’ αυτή τη θεϊκή αποστολή για να φέρουμε τη χαρά και την ειρήνη στην καρδιά των ανθρώπων. «Στο μέτρο που θα προοδεύσετε οι ίδιοι, γράφει ο άγιος Γρηγόριος ο Μεγάλος, ελκύσετε τους άλλους σ’ εσάς. Να επιθυμείτε να έχετε συντρόφους στην πορεία σας προς τον Κύριο». Αλλά να θυμάστε ότι «ενώ οι άνθρωποι κοιμόντουσαν», αναπαυόμενοι, βγήκε ο σπορέας των ζιζανίων. Όπως λέει ο Κύριος σε μια από τις παραβολές του (Μτ. 13,25). Εμείς, οι άνθρωποι, διατρέχουμε τον κίνδυνο του ύπνου του εγωισμού, και της επιπολαιότητας, να αφήσουμε την καρδιά μας να καταδαπανάται σε χίλιες εφήμερες εμπειρίες, να αποφεύγουμε την αναζήτηση σε βάθος του αληθινού νοήματος των γήινων πραγματικοτήτων. Θλιβερή υπόθεση αυτός ο ύπνος που καταπνίγει την αξιοπρέπεια του ανθρώπου και τον καθιστά δούλο στη θλίψη!... Πρέπει λοιπόν να ξυπνήσουμε εκείνους που έπεσαν σ’ αυτό τον κακό ύπνο. Πρέπει να του υπενθυμίσουμε ότι η ζωή δεν είναι ένα παιχνίδι, αλλά ένα θεϊκό δώρο για να δώσει καρπούς. Πρέπει επίσης να δείξουμε το δρόμο σ’ αυτούς που είναι γεμάτοι από καλή θέληση και επαινετές επιθυμίες, αλλά δεν γνωρίζουν πώς να τις κάνουν πράξη. Ο Χριστός μας πιέζει (βλ. 2Κορ. 5,14): καθένας από εσάς πρέπει να είναι όχι μόνο απόστολος, αλλά απόστολος των αποστόλων, που παρασύρουν τους άλλους, που τους προκαλούν να κάνουν γνωστό, κι αυτοί επίσης, τον Ιησού Χριστό.
↧
