Ναι, το γνώρισα αληθινά: Ο Θεός δημιουργεί τα πάντα, όσο μικρά και αν είναι. Τίποτα δεν προκύπτει τυχαία, αλλά τα πάντα καθοδηγούνται από την προνοητική σοφία του Θεού. Αν ο άνθρωπος βλέπει τύχη, συμβαίνει εξαιτίας της τύφλωσης ή της κοντοφθαλμίας. Τα πράγματα αυτά, που ο Θεός, μέσα από τη σοφία του πρόβλεψε από τα βάθη της αιωνιότητας και τα οποία καθοδηγεί ασταμάτητα με τρόπο σίγουρο και τέλειο, μέχρι να φθάσουν στο τέρμα τους με τον καλύτερο τρόπο, φθάνουν σ’ εμάς απρόβλεπτα, και ισχυριζόμαστε μέσα από την τύφλωσή μας ή από την κοντοφθαλμία μας ότι συμβαίνουν τυχαία ή από σύμπτωση. Αλλά αυτό δεν είναι έτσι για το Κύριο το Θεό μας. Οφείλουμε λοιπόν να αναγνωρίσουμε πως ότι δημιουργήθηκε είναι καλά δημιουργημένο, εφόσον είναι ο Θεός που δημιουργεί τα πάντα… Αργότερα ο Θεός μου φανέρωσε την αμαρτία σ’ όλη τη γύμνια της, καθώς και τον τρόπο που ενεργοποιεί την ευσπλαχνία του και τη χάρη του… Γνώρισα πολύ καλά ότι ο Θεός δεν αλλάζει ποτέ τα σχέδιά του σε τίποτα και δεν θα τα αλλάξει ποτέ, σε όλη την αιωνιότητα. Δεν υπάρχει τίποτα που, μέσα στην τέλεια τάξη των πραγμάτων, να μην το γνωρίζει από όλη την αιωνιότητα… Τίποτα που να είναι ελλειμματικό, διότι είναι με την πληρότητα της καλοσύνης του που δημιούργησε τα πάντα. Είναι ο λόγος για τον οποίο η Αγία Τριάδα είναι πλήρως ικανοποιημένη από τα έργα της. Ο Θεός μου το φανέρωσε για την μεγαλύτερη ευτυχία μου: «Δες! είμαι ο Θεός, δες! Βρίσκομαι στα πάντα. Δες! Εγώ δημιουργώ τα πάντα! Δες! Δεν αποσύρω ποτέ το χέρι μου από τα πλάσματά μου, και ποτέ δεν θα το αποσύρω στους αιώνες των αιώνων. Δες! Οδηγώ τα πάντα στον προορισμό που τους όρισα από την αιωνιότητα, με την ίδια δύναμη, την ίδια σοφία, την ίδια αγάπη με τη στιγμή που τα δημιούργησα. Πως θα μπορούσε να γυρίσει άσχημα;»
↧