Αυτός ο δρόμος όσων εμπιστεύονται στον εαυτό τους, *
το τέλος όσων καυχώνται για τη σοφία τους.
Μαντρίζονται στον άδη σαν τα πρόβατα, ο θάνατος τούς πάει να τους βοσκήσει· θα διαφεντέψουν πάνω τους οι δίκαιοι το πρωί, θ' αφανιστεί η μορφή τους, ο άδης θα 'ναι η κατοικία τους.
Μαντρίζονται στον άδη σαν τα πρόβατα, ο θάνατος τούς πάει να τους βοσκήσει· θα διαφεντέψουν πάνω τους οι δίκαιοι το πρωί, θ' αφανιστεί η μορφή τους, ο άδης θα 'ναι η κατοικία τους.
Σαν πρόβατα μανδρώθηκαν στον άδη, *
ο θάνατος θα τους βόσκει.
Θα κατακρημνισθούν στον τάφο,†
θα εξαφανιστεί η μορφή τους: *
ο άδης κατοικία τους.
Aλλά ο Θεός θα λυτρώσει την ψυχή μου, *
από τα νύχια του άδη, πράγματι, θα με αρπάξει.
Μη φοβάσαι όταν πλουτίσει ο άνθρωπος *
κι όταν η δόξα του οίκου του πληθύνει.
Επειδή, όταν πεθάνει, τίποτα δεν παίρνει, *
ούτε η δόξα του θα κατεβεί μαζί του.
Όταν ήταν στη ζωή ευλογούσε την ψυχή του: *
«Σ’ εγκωμιάζουν γιατί όλα καλά σου πάνε»,
αλλά κι αυτός θα πάει με τη γενεά των πατέρων του, *
που αιώνια το φως δεν πρόκειται να δούνε.
↧