Επειδή ο Λόγος του Θεού έγινε σάρκα, το σώμα μπήκε, θα έλεγα, από τη μεγάλη πόρτα στη θεολογία… Η Ενσάρκωση, και η Λύτρωση που είναι επακόλουθο, έγινε η τελική πηγή για το μυστήριο του γάμου… Πολλοί άνθρωποι και χριστιανοί αναζητούν μέσα στο γάμο την ολοκλήρωση της κλήσης τους. Και υπάρχει σε αφθονία ο δρόμος της σωτηρίας, και της αγιοσύνης. Γι αυτούς, η απάντηση που δόθηκε από το Χριστό στους Φαρισαίους, υπερασπιστές της Παλαιάς Διαθήκης, είναι ιδιαίτερα σημαντική… Πράγματι, στο δρόμο αυτής της κλήσεως, είναι απαραίτητη η σε βάθος συνειδητοποίηση της σημασίας του σώματος για τον άνδρα και για τη γυναίκα! Είναι αναγκαία μια ακριβής συνείδηση της γαμήλιας σημασίας του σώματος, της γενετήσιας σημασίας του – δεδομένου ότι, εκείνο που αποτελεί το περιεχόμενο της ζωής των συζύγων οφείλει συνεχώς να βρίσκει την πλήρη και προσωπική σημασία του κατά τη συμβίωση και μέσα στη συμπεριφορά των συναισθημάτων. Αυτό είναι τόσο πιο αναγκαίο, όσο στα βάθη μιας κουλτούρας, ενός πολιτισμού συνυπάρχει κάτω από την πίεση ενός τρόπου σκέψης και εκτίμησης υλιστικής και ωφεμιλισμού… Είναι σημαδιακό ότι ο Χριστός, στην απάντησή του σε όλα αυτά τα ερωτήματα, δίνει εντολή στο άνθρωπο να στραφεί… στο κατώφλι της θεολογικής του ιστορίας. Του ορίζει να τοποθετηθεί στα σύνορα ανάμεσα στην αθωότητα, αυτή την αρχική ευτυχία, και την κληρονομιά της πρώτης πτώσης. Δεν θέλει μήπως να του πει… ότι στο δρόμο που οδηγεί τον άνθρωπο, άνδρα και γυναίκα, μέσα στο μυστήριο του γάμου, δηλαδή το δρόμο της απολύτρωσης του σώματος, οφείλει να συνίσταται στην επανάκτηση της αξιοπρέπειας, στα πλαίσια της οποίας εκπληρώνεται ταυτόχρονα το αληθινό νόημα τους ανθρώπινου σώματος, η προσωπική του σημασία, και η σημασία «της κοινωνίας»;
↧