«Γιατί οι μαθητές σου δεν νηστεύουν;» ο Ιησούς τους απάντησε: «Είναι δυνατό να νηστεύουν οι καλεσμένοι σε γάμο όσο ο γαμπρός είναι ανάμεσά τους; Αλλά θα έλθουν ημέρες που θα τους αφαιρέσουν το γαμπρός: τότε θα νηστέψουν». Η περίοδος της Τεσσαρακοστής, πράγματι, μας υπενθυμίζει ότι ο γαμπρός τους αφαιρέθηκε. Τους τον αφαίρεσαν τον συνέλαβαν, τον φυλάκισαν, τον μαστίγωσαν, τον στεφάνωσαν με αγκάθια, τον σταύρωσαν. Η νηστεία της Τεσσαρακοστής είναι η έκφραση της αλληλεγγύης μας με το Χριστό… «Η αγάπη μου σταυρώθηκε και η φλόγα της επιθυμίας για τας υλικά πράγματα έσβησε μέσα μου», έγραφε ο άγιος Ιγνάτιος Αντιοχείας [στο πέρασμα από τον 1ο στο 2ο αιώνα]… Η τροφή και το νερό είναι απαραίτητα στον άνθρωπο για να ζήσει. Εξυπηρετείται και οφείλει να εξυπηρετείται, αλλά δεν του επιτρέπεται να κάνει κατάχρηση με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Η παραδοσιακή αποχή από την τροφή και από το πιοτό δεν αποβλέπει μόνο στο να φέρει μια ισορροπία στη ζωή του ανθρώπου που του είναι αναγκαία, αλλά επίσης αλλά και για να κρατήσει αποστάσεις από αυτό που ονομάζουμε «νοοτροπία της κατανάλωσης». Η νοοτροπία αυτή κατάντησε σήμερα ένα από τα χαρακτηριστικά της κουλτούρας και, ιδιαίτερα, της δυτικής κουλτούρας… Ο άνθρωπος προσανατολισμένος προς τα υλικά αγαθά… κάνει συχνά κατάχρηση. Εδώ δεν πρόκειται παρά για τροφή και για πόση. Όταν ο άνθρωπος είναι προσανατολισμένος αποκλειστικά προς το να κατέχει και να κάνει χρίση υλικών αγαθών, δηλαδή είναι στραμμένος προς τα πράγματα, τότε ολόκληρος ο πολιτισμός που μετριέται με την ποσότητα και την ποιότητα των πραγμάτων που μπορεί να προσφέρει στον άνθρωπο, και όχι προς τον άνθρωπο, στο μέτρο του ανθρώπου. Ο πολιτισμός αυτός προσφέρει στον άνθρωπο υλικά αγαθά όχι μόνο για να κάνει χρίση αυτών για την υπηρεσία του ανθρώπου, στις δημιουργικές και χρήσιμες ασχολίες του αλλά, και ολοένα περισσότερο για να ικανοποιήσει και να ερεθίσει τις αισθήσεις του, για την απόλαυση μιας στιγμής, για εντυπωσιασμό ολοένα περισσότερο [για παράδειγμα] τα οπτικοακουστικά μέσα… Ο σημερινός άνθρωπος οφείλει να νηστέψει, δηλαδή να απέχει όχι μόνο από την τροφή και το πιοτό, αλλά από πολλά άλλα μέσα κατανάλωσης, ενίσχυσης και ικανοποίησης των αισθήσεων.
↧