Ο Θεός μου έδειξε ένα κύριο επίσημα καθισμένο γαλήνιο και αναπαυμένο, με καλοσύνη έστειλε τον υπηρέτη του να εκπληρώσει το θέλημά του. Ο υπηρέτης έτρεξε βιαστικά, από αγάπη, αλλά να, έπεσε σε ένα χάσμα (βαθύ χαντάκι) και πληγώθηκε σοβαρά… Στο πρόσωπο αυτού του υπηρέτη ο Θεός μου έδειξε το κακό και την τύφλωση που προξένησε με την πτώση του ο Αδάμ, και στο πρόσωπο του ίδιου υπηρέτη τη σοφία και την καλοσύνη του Υιού του Θεού. Στο πρόσωπο του κυρίου, ο Θεός μου έδειξε την συμπόνια και την ευσπλαχνία για την δυστυχία του Αδάμ, και στον ίδιο κύριο το ύψος της ευγένειας και την άπειρη δόξα στην οποία η ανθρωπότητα υψώθηκε με το Πάθος και το θάνατο του Υιού του Θεού. Είναι ο λόγος για τον οποίο ο Κύριός μας χαίρεται πολύ από τη δική του πτώση [μέσα στον κόσμο και μέσα στο Πάθος του], εξαιτίας της ανόρθωσης και την πληρότητα ευτυχίας στις οποίες φθάνει το ανθρώπινο γένος, υπερβαίνοντας κατά πολύ αυτά που θα είχαμε, αν δεν είχε πέσει ο Αδάμ… Έτσι, έχουμε ένα λόγο να θλιβόμαστε, γιατί η αμαρτία μας είναι αιτία για τα πάθη του Χριστού, και έχουμε ένα συνεχή λόγο να χαιρόμαστε, γιατί είναι η άπειρη αγάπη του που τον οδήγησε να υποφέρει… Αν συμβεί από αδυναμία ή από τύφλωση να πέσουμε, τότε να σηκωθούμε αμέσως, κάτω από την ευτυχή επιρροή της χάρης. Με όλη μας τη θέληση ας επανορθώσουμε ακολουθώντας τα διδάγματα της αγίας Εκκλησίας, ανάλογα με τη σοβαρότητα της αμαρτίας. Ας βαδίσουμε προς το Θεό με αγάπη , μην αφήσουμε εαυτούς να πέσουμε σε απελπισία, αλλά να μην είμαστε πολύ επιπόλαιοι, ως αυτό να μην είχε σημασία. Ας αναγνωρίσουμε ευθέως την αδυναμία μας, γνωρίζοντας ότι, εκτός αν η χάρη μας στηρίζει, δεν θα έχουμε ούτε το χρόνο ενός κλείσιμο ματιού… Είναι ορθό ο Κύριός μας να επιθυμεί κατηγορούμε εαυτόν, να αναγνωρίσουμε με ειλικρίνεια και με αλήθεια ότι η πτώση μας και όλο το κακό που ακολουθεί, συνειδητά να ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να τα επανορθώσουμε. Επιθυμεί ταυτόχρονα να αναγνωρίσουμε, με ειλικρίνεια και αλήθεια, την αιώνια αγάπη που έχει για εμάς και την αφθονία της ευσπλαχνίας του. Να αντιληφθούμε και να γνωρίσουμε και τα δύο μαζί με τη χάρη του, αυτή είναι η ταπεινή ομολογία που ο Κύριος περιμένει από εμάς. Αυτή είναι το έργο του μέσα στην ψυχή μας.
↧