Ύμνησε, Ιερουσαλήμ, τον Κύριο,*
ανύμνησε, Σιών, τον Θεό σου.
Επειδή ενίσχυσε τους μοχλούς των πυλών σου,*
ευλόγησε τα παιδιά μέσα στα τείχη σου.
Αυτός αποστέλλει στη γη το μήνυμά του,*
τρέχει γρήγορα ο λόγος του.
Αυτός σαν νιφάδες μαλλιού δίνει το χιόνι,*
σκορπίζει την πάχνη σαν να ήταν στάχτη.
Αυτός αναγγέλλει στον Ιακώβ τον λόγο του,*
στον Ισραήλ τα προστάγματα και τις κρίσεις του.
Με άλλο έθνος δεν έκανε το ίδιο,*
και τις κρίσεις του σ’ εκείνους δεν φανέρωσε.
↧