«Τα μικρά παιδιά τους, λέει η Γραφή, θα τα σηκώσουν στους ώμους και θα τα παρηγορήσουν πάνω στα γόνατα. Όπως ένα παιδί το οποίο παρηγορεί η μητέρα του, κι εγώ θα σας παρηγορήσω» (Ησ. 66,12-13). Η μητέρα ελκύει κοντά της τα μικρά παιδιά της, και εμείς, αναζητούμε τη μητέρα μας, την Εκκλησία. Κάθε αδύναμο και τρυφερό πλάσμα, του οποίου η αδυναμία έχει ανάγκη από βοήθεια, είναι χαριτωμένο, γλυκύ, όλο χάρη, ο Θεός δεν αρνείται τη βοήθειά του σε μια νεανική ύπαρξη. Οι γονείς δείχνουν μια ξεχωριστή τρυφερότητα στα μικρά τους. (…) Το ίδιο, ο Πατέρας ολόκληρης της δημιουργίας δέχεται όλους εκείνους που καταφεύγουν σ’ Εκείνον, τους αναγεννά με το Πνεύμα και τους υιοθετεί για παιδιά του. Γνωρίζει την πραότητά τους και αυτούς μόνο αγαπά, βοηθά, υπερασπίζεται, είναι γι αυτό που τα ονομάζει μικρά μου παιδιά (βλ. Ιω. 13,33). (…) Το Άγιο Πνεύμα, μιλώντας με το στόμα του Ησαΐα, αποδίδει στον ίδιο τον Κύριο το όρο μικρό παιδί: «Ιδού ένα μικρό παιδί γεννήθηκε για εμάς, ένας γιος μας δόθηκε (…)» (Ησ. 9,5). Ποιο, λοιπόν, είναι αυτό το παιδί, αυτό το νεογέννητο, κατ΄ εικόνα τίνος είμαστε τα μικρά παιδιά; Από τον ίδιο προφήτη, το Πνεύμα μας περιγράφει το μεγαλείο του: «Σύμβουλος μοναδικός, Θεός ισχυρός, Πατέρας αιώνιος, Πρίγκιπας ειρήνης» (εδ. 6). Ω! Μεγάλε Θεέ! Ω τέλειο παιδί! Ο Υιός είναι ένα με τον Πατέρα και ο Πατέρας είναι ένα με τον Υιό. Πως μπορούσε να μην είναι τέλεια η διαπαιδαγώγηση που δίνει αυτό το μικρό παιδί; Μας αγκαλιάζει όλους για να μας καθοδηγήσει, εμείς τα μικρά παιδιά του. Έκτεινε πάνω μας τα χέρια του, και εναποθέσαμε σ’ αυτά όλη την πίστη μας. Σ’ αυτό το μικρό παιδί ο Ιωάννης ο Βαπτιστής δίνει μαρτυρία επίσης: «Ιδού ο Αμνός του Θεού» (Ιω. 1,29). Εφόσον η Γραφή αποκαλεί αρνιά όλα τα μικρά παιδιά, ονόμασε «αμνό του Θεού» το Λόγο του Θεού ο οποίος για εμάς έγινε άνθρωπος και θέλησε να είναι σε όλα όμοιος μ’ εμάς, Εκείνος, ο Υιός του Θεού, το μικρό παιδί του Πατέρα.
↧