Ο σύγχρονος άνθρωπος βρίσκεται εν πορεία προς μια πληρέστερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του, προς μια ανακάλυψη και μια επιβεβαίωση αυξάνουσα των δικαιωμάτων του. Η Εκκλησία από την πλευρά της, που έλαβε την αποστολή να φανερώνει το μυστήριο του Θεό που είναι το έσχατο του ανθρώπου, αποκαλύπτει ταυτόχρονα στον άνθρωπο το νόημα της ύπαρξής του, δηλαδή την ουσιαστική αλήθεια.
Η Εκκλησία γνωρίζει πολύ καλά ότι ο Θεός μόνος, του οποίου είναι υπηρετούσα, ανταποκρίνεται στις πιο βαθιές επιθυμίες της καρδιάς του ανθρώπου, τις οποίες δεν ικανοποιούν ποτέ απόλυτα οι γήινες τροφές. Γνωρίζει επίσης ότι ο άνθρωπος, προκαλείται συνέχεια από το Πνεύμα του Θεού, δεν είναι ποτέ αδιάφορος ως προς το θρησκευτικό πρόβλημα, όπως μας το αποδεικνύει όχι μόνο η εμπειρία των περασμένων αιώνων, αλλά και πολλές μαρτυρίες της εποχής μας.
Ο άνθρωπος θα ήθελε πάντοτε να γνωρίζει, έστω και συγκεχυμένα, το νόημα της ζωής του, των δραστηριοτήτων του και του θανάτου του. Τα προβλήματα αυτά, και η παρουσία μόνο της Εκκλησίας του τα υπενθυμίζει. Και όμως ο Θεός μόνος, που τον δημιούργησε κατ’ εικόνα του και τον εξαγόρασε από την αμαρτία, μπορεί να ανταποκριθεί πλήρως σ’ αυτά τα ερωτήματά του. Το κάνει με την αποκάλυψη με τον Υιό του, που έγινε άνθρωπος. Όποιος ακολουθεί το Χριστό, τον τέλειο άνθρωπο, γίνεται ο ίδιος πιο άνθρωπος. (…)
Διότι ο Λόγος του Θεού, με τον οποίο τα πάντα δημιουργήθηκαν, ο ίδιος έγινε άνθρωπος, ώστεμ άνθρωπος τέλειος να σώσει όλους τους ανθρώπους και να ολοκληρώσει τα πάντα στον εαυτό του. Ο Κύριος είναι η ολοκήρωση της ανθρώπινης ιστορίας, η γέφυρα προς την οποία στρέφονται οι επιθυμίες της ιστορίας και του πολιτισμού, το κέντρο του ανθρώπινου γένους, η χαρά όλων των καρδιών και η πληρότητα των προσδοκιών τους.
↧
