Το γεγονός της δύναμης του κακού στην καρδιά του ανθρώπου και στην ιστορία της ανθρωπότητας είναι αναμφισβήτητη. Το ερώτημα παραμένει: Πώς να εξηγήσει κανείς αυτό το κακό; (…) Η πίστη μας λέει: υπάρχουν δύο μυστήρια της ημέρας και ένα της νύχτας, το οποίο όμως καλύπτεται με τα μυστήρια του φωτός. Το πρώτο μυστήριο του φωτός είναι τούτο: η πίστη μας λέει πως δεν υπάρχουν δυο πηγές, μία καλή και μία κακή, αλλά μόνο μία αρχή, ο Θεός Δημιουργός, και η αρχή αυτή είναι καλή, μόνο καλή, χωρίς σκιά κακού. Είναι ο λόγος για τον οποίο η ύπαρξη επίσης δεν είναι ένα μείγμα καλού και κακού: η ύπαρξη αυτή καθ’ εαυτή είναι καλή, και επομένως είναι καλό να υπάρχει κανείς, είναι καλό να ζει. Αυτή είναι η καλή αναγγελία της πίστης: Δεν υπάρχει παρά μία πηγή καλή, ο Δημιουργός. (…)
Στη συνέχεια έρχεται ένα μυστήριο σκιάς, νύχτας. Το κακό δεν προέρχεται από την πηγή της ύπαρξης της ίδιας, και δεν είναι από την αρχή. Το κακό προέρχεται από μια ελευθερία δημιουργημένη, από μια ελευθερία που έγινε κακή χρήση. Πως αυτό έγινε δυνατό; Τα πράγματα παραμένουν σκοτεινά. Το κακό δεν έχει λογική. Μόνο ο Θεός και το καλό έχουν λογική, είναι φως. Το κακό παραμένει μυστηριώδες. (…) Μπορούμε να το διανοηθούμε αλλά όχι να το αποδείξουμε, δεν μπορεί κανείς να το διηγηθεί ως ένα γεγονός που ακολουθεί ένα άλλο, γιατί πρόκειται για πραγματικότητα πιο βαθειά. Παραμένει ένα μυστήριο σκοτεινό, νύχτας.
Αλλά επέρχεται αμέσως ένα μυστήριο φωτός. Το κακό προέρχεται από μια πηγή υποταγμένη. Ο Θεός είναι πιο ισχυρός με το φως του. Είναι ο λόγος για τον οποίο το κακό μπορεί να νικηθεί. Επομένως, ένα δημιούργημα, ο άνθρωπος μπορεί να θεραπευτεί. (…) Τόσο καλά που σε τελευταία ανάλυση, βλέπουμε ότι ο άνθρωπος όχι μόνο μπορεί να θεραπευτεί, αλλά ότι πράγματι είναι θεραπευμένος. Ο Θεόςεισήγαγε τη θεραπεία. Μπήκε προσωπικά στην ιστορία. Στην συνεχώς υπάρχουσα πηγή του κακού, αντέταξε την πηγή του πραγματικού καλού. Ο σταυρωμένος Χριστός και αναστημένος, ο νέος Αδάμ, αντιπαραθέτει στο μολυσμένο ποταμό από το κακό ένα ποταμό φωτός. Και ο ποταμός αυτός είναι παρών μέσα στην ιστορία, ας κοιτάξουμε τους αγίους, τους μεγάλους αγίους, αλλά επίσης τους ταπεινούς αγίους, τους απλούς πιστούς, και αντιλαμβανόμαστε ότι ο ποταμός του φωτός που πηγάζει από το Χριστό είναι παρών και δυνατός.
↧