Σήμερα μας υπενθυμίζουν τη σιωπηλή ενέργεια της Θείας Πρόνοιας. Πραγματοποιεί μέσα στη γαλήνη στη ροή του χρόνου τα γεγονότα που ανέκαθεν είχε προβλέψει, ταυτόχρονα οι επισκέψεις του Κυρίου παραμένουν αιφνίδιες και μυστηριώδεις. Προσέξετε αυτό που συμβαίνει εδώ. (…)
Εδώ τίποτα το μοναδικό και το εντυπωσιακό. Γνωρίζουμε αυτό που σκέπτεται ο κόσμος σκέπτεται για τους ανθρώπους όπως για τους γονείς αυτού του παιδιού, τόσο φτωχοί, και οι δυο ηλικιωμένοι: τους κοιτάζουν χωρίς ενδιαφέρον και προσπερνούν. Και όμως πρόκειται εδώ για την επίσημη πραγματοποίηση μιας παλαιάς και υπέροχης προφητείας. Το παιδί που κρατούν στα χέρια τους, είναι ο Σωτήρας του κόσμου, ο αυθεντικός κληρονόμος, που έρχεται σαν ένας ξένος να επισκεφτεί το σπίτι του. Η Γραφή είχε αναφέρει: «Θα εισέλθει ξαφνικά στο Ναό του, ο Κύριος που αναζητάτε. Ποιος μπορεί να αντέξει την ημέρα της έλευσής του; (…) (Μαλ. 3,2), και ιδού που έρχεται να πάρει κατοχή. Επίσης, ο γέροντας που παίρνει το παιδί στα χέρια του είναι γεμάτος από τα δώρα του Πνεύματος (…): χαρά, ευχαριστία, ελπίδα, ανάμικτα μυστηριωδώς με φόβο, τρόπο και πόνο. Και η Άννα επίσης (…) γίνεται προφήτισσα, και οι μάρτυρες στους οποίους απευθύνεται είναι ο αυθεντικός Ισραήλ, ο οποίος περιμένει με πίστη τη λύτρωση του κόσμου σύμφωνα με τις υποσχέσεις (…): «Η ερχόμενη δόξα αυτού του Ναού θα ξεπεράσει την παλαιά», είχε αναγγείλει ένας άλλος προφήτης (Αιγ. 2,9). Αυτή εδώ είναι η δόξα αυτή: ένα μικρό παιδί με τους γονείς του, δύο ηλικιωμένοι και μια κοινότητα χωρίς όνομα και χωρίς συνέχεια: «Η έλευση της Βασιλείας του Θεού δεν έρχεται με τρόπο ορατό» (Λκ. 17,20).
Αυτή υπήρξε ανέκαθεν ο τρόπος του Θεού για τις επισκέψεις του (…): η σιωπή, το ξαφνικό, η έκπληξη στο βλέμμα του κόσμου, παρά τις προ αναγγελίες γνωστές από όλους, αυτές που η αληθινή Εκκλησία αντιλαμβάνεται το νόημα και αναμένει την πραγματοποίηση. (…) Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Οι προειδοποιήσεις του Θεού είναι ξεκάθαρες, αλλά ο κόσμος ακολουθεί την πορεία του, βυθισμένοι στις ασχολίες τους, οι άνθρωποι δεν ξέρουν να διακρίνουν το νόημα της ιστορίας. (…) Σε κάθε εποχή ο κόσμος παραμένει τυφλός και αδιάφορος. Ο Θεός κρύβει την Πρόνοιά του, αλλά την πραγματοποιεί ημέρα με την ημέρα.
↧