Ο Θεός είπε στην αγία Αικατερίνη: Γνωρίζεις αυτό που κάνω όταν οι υπηρέτες μου θέλουν να ακολουθήσουν τη διδασκαλία του πράου Λόγου της αγάπης; τους κλαδεύω για να παράγουν ακόμη περισσότερο καρπό και οι καρποί τους να είναι γλυκείς και να μην ξανα-επιστρέφουν στην άγρια κατάσταση. Ο αμπελουργός κλαδεύει τις βέργες των κλημάτων για να παράγουν καλύτερο κρασί, αυτό δεν κάνω εγώ ο αληθινός αμπελουργός; (Ιω. 15,1) Οι υπηρέτες μου που μου ανήκουν, τους κλαδεύω με πολλές δοκιμασίες για να παράγουν καρπούς με αφθονία και καλύτερους, ώστε η αρετή τους να είναι δοκιμασμένη. Αλλά αυτοί που παραμένουν άγονοι, τους κόβω και τους βάζω στη φωτιά (Ιω. 15,6).
Οι αληθινοί εργάτες καλλιεργούν καλά την ψυχή τους, ξεριζώνουν κάθε εγωισμό και καλλιεργούν τη γη της αγάπης τους για εμένα. Καθιστούν γόνιμη και άφθονη τη σπορά της χάρης που έλαβαν στο άγιο Βάπτισμα. Καλλιεργώντας το αμπέλι τους, καλλιεργούν επίσης και εκείνο του πλησίον. Δεν μπορούν να καλλιεργήσουν το ένα χωρίς το άλλο. Να θυμάσαι ότι κάθε καλό και κάθε κακό παράγεται μέσω του πλησίον. Έτσι είσαστε οι αμπελουργοί μου, που προέρχεστε από Εμένα, τον αιώνιο αμπελουργό. Εγώ σας ένωσα και σας μπόλιασα πάνω σε αυτό το αμπέλι, χάρη στην ένωση που εγκατάστησα μαζί σας (…) Όλοι μαζί δεν αποτελείτε παρά ένα μόνο παγκόσμιο αμπέλι (…), είσαστε ενωμένοι στο αμπέλι του μυστικού σώματος της Αγίας Εκκλησίας από όπου αντλείτε τη ζωή σας. Σ΄ αυτό το αμπέλι είναι φυτεμένο το κλήμα του μονογενή Υιού μου, πάνω στο οποίο είσαστε μπολιασμένοι για να μείνετε στη ζωή.
↧